عفونت‌های واژینال ممکن است قارچی، باکتریایی، ویروسی یا تحریکی باشند.
⬅️ در این مطلب درباره عفونت‌های باکتریایی، علائم و درمان‌های آن توضیح می‌دهیم:

🔶 انواع عفونت‌های باکتریایی واژن:
⏺️ واژینوز باکتریایی (BV): این عفونت زمانی رخ می‌دهد که باکتری‌هایی که به‌طور طبیعی در فضای واژن وجود دارند، بیش از حد رشد کنند. این وضعیت معمولاً ناشی از کاهش لاکتوباسیل در محیط واژن است.
🔸علائم:
در ابتدا باید به این نکته توجه کنید که ممکن است خانم مبتلا به واژینوز باکتریایی باشد، اما علامتی نداشته باشد. اما علائم معمول واژینوز باکتریایی عبارتند از:
- ترشح غلیظ سفید یا خاکستری
- ترشح با بوی غیرعادی شبیه بوی ماهی
- احساس سوزش موقع ادرار
- درد موقع نزدیکی
- خارش در ناحیه تناسلی
🔸درمان:
در صورتی که پزشک واژینوز باکتریایی تشخیص دهد، معمولاً آنتی‌بیوتیک (مترونیدازول یا کلیندامایسین) تجویز می‌کند. اگر خانم به‌طور مکرر دچار واژینوز باکتریایی شود، پزشک برای دوره طولانی‌تر دارو تجویز می‌کند. البته معمولاً در حدود ۳۰ درصد موارد واژینوز باکتریایی خودبه‌خود، بدون هیچ درمانی، برطرف می‌شود.

⏺️ کلامیدیا و سوزاک:
این دو عفونت باکتریایی در دسته عفونت‌های انتقال‌یابنده از راه ارتباط جنسی (STIs) یا عفونت‌های مقاربتی قرار دارند.
🔸علائم کلامیدیا:
اغلب مبتلایان به کلامیدیا هیچ علامتی ندارند اما اگر علامتی بروز یابد، معمولاً چندین هفته بعد از ابتلا و شامل موارد زیر است:
- ترشح سفید، زرد یا سبز واژینال
- خونریزی واژینال
- احساس سوزش موقع ادرار
- درد موقع نزدیکی
🔸علائم سوزاک:
بیش از ۵۰ درصد خانم‌های مبتلا به سوزاک معمولاً هیچ‌گونه علائمی ندارند اما علائم معمول سوزاک شامل موارد زیر است:
- ترشحات واژینال به رنگ زرد یا سبز
- درد لگنی
- احساس سوزش موقع ادرار
- تورم و درد در ناحیه تناسلی
🔸درمان:
بر اساس پژوهش‌های موجود، در اغلب موارد فرد همزمان به سوزاک و کلامیدیا مبتلا می‌شود. درمان این عفونت‌های باکتریایی آنتی‌بیوتیک است و فرد مبتلا تا یک هفته پس از پایان مصرف داروها نباید مقاربت داشته باشد.