عوامل بین‌فردی و درون فردی متعددی می‌تواند بر رضایت زناشویی تاثیر بگذارد. عوامل بین فردی مانند عشق، صمیمیت، تعهد، الگوی ارتباطی و عوامل درون فردی مانند شخصیت، ارزش‌ها و انتظارات می باشد.
صمیمیت با سازگاری و رضایتمندی زناشویی ارتباط دارد و همچنین یکی از عوامل پیش‌بینی کننده طلاق و تعارضات زناشویی است.
صمیمیت شامل مولفه‌های زیر می‌باشد:
- میل به رفاه شخص مورد علاقه
- داشتن توجه به وی
- داشتن درک متقابل
- دریافت حمایت عاطفی
- ارج نهادن به وی
- تجربه خوشحالی با او
در صورت فقدان صمیمیت الگوهای خصمانه و تدافعی در روابط زوجین شکل می گیرد که باعث افزایش دلزدگی زناشویی می شود.
فردی که میزان صمیمیت بالاتری دارد می تواند نیازهای خود را به شکل موثرتر و مطلوب‌تری به شریک و همسر خود ابراز کند.
زوجهایی که صمیمیت بالاتری دارند قابلیت بیشتری در مواجهه با مشکلات و تغییرات مربوط به رابطه دارند
عشق و بخشودگی نیز جزو عوامل پابرجایی رابطه و افزایش رضایت زناشویی منجر می شود.